Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
15 treff

Nynorskordboka 15 oppslagsord

partnar

substantiv hankjønn

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

  1. person som er med på noko saman med ein annan;
    Døme
    • partnarar i ein politisk koalisjon;
    • partnar i kortspel
  2. person i eit parforhold
    Døme
    • finne seg ein partnar
Artikkelside

ragge 3

ragga

verb

Opphav

frå svensk

Tyding og bruk

  1. køyre rundt i bil (som fritidssyssel);
    jamfør raggar;
    Døme
    • no raggar han rundt i ein gammal Porche
  2. (prøve å) finne ein mellombels seksuell partnar;
    sjekke opp
    Døme
    • han ville ragge damer på bensinstasjonen

Faste uttrykk

  • ragge opp
    (prøve å) finne nokon (til noko)
    • vi prøvde å ragge opp fleire frivillige
Artikkelside

familie

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk; frå latin familia ‘familie, hushald’

Tyding og bruk

  1. gruppe med foreldre og barn som ofte er ein husstand
    Døme
    • ein familie på fem;
    • familien Andersen;
    • til Liv og Knut Haug med familie;
    • ha stor familie
  2. personar som er knytte saman gjennom slektskap eller ekteskap
    Døme
    • vere av god familie;
    • eg er i familie med henne;
    • berre den nærmaste familien vart beden i bryllaupet
  3. i botanikk eller i zoologi: gruppe av fleire slekter;
    undergruppe av ein orden (4)
  4. etterkomarar etter eitt avlsdyr
  5. i overført tyding: gruppe av ting eller fenomen som høyrer saman
    Døme
    • i dag er psykiatrien eit akta medlem av den medisinske familien;
    • dei presenterte ein ny familie av mobilar

Faste uttrykk

  • stifte familie
    etablere seg i eigen heim med partnar og få barn
Artikkelside

samlivspartnar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person ein deler livet med;
ektefelle, partnar, sambuar
Artikkelside

stifte familie

Tyding og bruk

etablere seg i eigen heim med partnar og få barn;
Sjå: familie
Artikkelside

kjærast, kjæraste

substantiv hankjønn

Opphav

opphavleg superlativ av kjær

Tyding og bruk

person som ein har eit kjærleiksforhold til og har som fast partnar
Døme
  • få seg ein kjærast;
  • vere kjærastar
Artikkelside

samtalepartnar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person ein samtaler med;
jamfør partnar (1)
Artikkelside

kavaler

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom lågtysk, fransk og italiensk ‘riddar’; frå latin ‘hestepassar’, av caballus ‘hest’

Tyding og bruk

  1. galant og høfleg herre
    Døme
    • vere kavaler til fingerspissane
  2. mannleg partnar i eit selskap
    Døme
    • han var kavaleren hennar på festen
  3. Døme
    • ho har fått seg ny kavaler
Artikkelside

koalisjonspartnar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

partnar i ein koalisjon
Artikkelside

dansepartnar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person å danse (1) med;
jamfør partnar (1)
Døme
  • finne seg ein dansepartnar;
  • vere ein god dansepartnar
Artikkelside
Side 1 av 2