Artikkelside

Nynorskordboka

kavaler

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein kavalerkavalerenkavalerarkavalerane

Opphav

gjennom lågtysk, fransk og italiensk ‘riddar’; frå latin ‘hestepassar’, av caballus ‘hest’

Tyding og bruk

  1. galant og høfleg herre
    Døme
    • vere kavaler til fingerspissane
  2. mannleg partnar i eit selskap
    Døme
    • han var kavaleren hennar på festen
  3. Døme
    • ho har fått seg ny kavaler