Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

substantiv hankjønn

høgdepunkt i eit forløp eller ei utvikling;
kulminering (1)
Døme
- det var kulminasjonen av mange års hardt arbeid
høgaste eller lågaste punktet på bana til ein himmellekam;
kulminering (2)

substantiv inkjekjønn

frå gresk ‘stige, trapp’; samanheng med klima

toppunkt på eit forløp med stigande intensitet;