Avansert søk

2 treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

konkubinat

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin; jamfør konkubine

Tyding og bruk

forelda: samliv utan giftarmål

konkubine

substantiv hokjønn

Opphav

frå latin , av concumbere ‘leggje seg saman med ein’

Tyding og bruk

forelda: kvinne som lever i konkubinat;
elskarinne