Nynorskordboka
konkubine
іменник жіночий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ei konkubine | konkubina | konkubiner | konkubinene |
Походження
frå latin , av concumbere ‘leggje seg saman med ein’Значення та вживання
forelda: kvinne som lever i konkubinat;
elskarinne