Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

knekk 1

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. det å knekke (1 eller knekkje;
    det å bli knekt
    Døme
    • få ein knekk i knea
  2. vinkelforma bøyg
    Døme
    • ein knekk på kurva
  3. sprekk, rivne
    Døme
    • glaset har fått ein knekk
  4. fysisk eller psykisk skade etter stor påkjenning, ulykke eller liknande
    Døme
    • få seg ein knekk for livet
  5. hard karamell av mellom anna smelta sukker

Faste uttrykk

  • ta knekken på
    gjere det av med;
    få has på
Artikkelside

knekk 2

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

skarp lyd av noko som knekk;
Døme
  • høyre knekk av greiner og kvister
Artikkelside

knekke 1

knekka

verb

Opphav

samanheng med kakke og knake

Tyding og bruk

  1. sprekke (med smell);
    rivne, brotne
    Døme
    • båten knakk i to;
    • knekke av
  2. slå bøyg på seg

Faste uttrykk

  • knekke saman
    bryte eller falle saman
    • dei knekk saman i uhemma latter;
    • han knakk saman attmed den døde sonen sin
Artikkelside

knekkje, knekke 2

knekkja, knekka

verb

Opphav

jamfør norrønt knekkja ‘øydeleggje’; same opphav som knekke (1

Tyding og bruk

  1. få til å knekke (1, 1);
    breste, rivne
    Døme
    • knekkje av ein kvist
    • brukt som adjektiv:
      • ein knekt skistav
  2. Døme
    • knekkje ei nøtt
  3. vinne over;
    knuse
    Døme
    • knekkje motstandaren;
    • vere knekt både fysisk og psykisk

Faste uttrykk

  • knekkje ei flaske
    opne ei flaske
    • knekkje ei flaske vin
  • knekkje koden
    • finne fram til koden
      • knekkje koden til safen;
      • programmet hadde knekt koden til nettverket
    • forstå eit tilsynelatande uforståeleg system
      • dei har knekt koden for å skape lønsame hotell i utkantstrøka
  • knekkje nakken
    ta på seg noko ein ikkje greier
    • ha eit mål som ein lett kan knekkje nakken på
Artikkelside

pikert salto

Tyding og bruk

i idrett: salto utført med knekk i hofteleddet;
Sjå: pikert
Artikkelside

knekke saman

Tyding og bruk

bryte eller falle saman;
Sjå: knekke
Døme
  • dei knekk saman i uhemma latter;
  • han knakk saman attmed den døde sonen sin
Artikkelside

ta knekken på

Tyding og bruk

gjere det av med;
få has på;
Sjå: knekk
Artikkelside

knekkpunkt

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. punkt der ei linje (i diagram) gjer ein knekk
  2. punkt i eit forløp der det skjer ei brå endring
    Døme
    • den økonomiske utviklinga ser ut til å fått eit knekkpunkt
Artikkelside

knakkpølse

substantiv hokjønn

Opphav

etter tysk Knackwurst ‘pølse med skinn som sprekk, knekk’

Tyding og bruk

stutt, røykt pølse
Artikkelside

skrelle 2

skrella

verb

Opphav

truleg lydord

Tyding og bruk

  1. brake, ljome sterkt, smelle
    Døme
    • børseskota skrall i fjella
  2. få ein brest eller knekk
    Døme
    • koppen skrell opp
Artikkelside
Side 1 av 2