Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 27 oppslagsord

knall 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

truleg frå tysk , lydord

Tyding og bruk

kort, kraftig smell
Døme
  • revolveren gjekk av med eit knall;
  • slå saman boka med eit knall

Faste uttrykk

  • knall og fall
    dundrande nederlag;
    fiasko
    • det enda i knall og fall
Artikkelside

knall 2

adjektiv

Tyding og bruk

  1. svært god;
    fantastisk
    Døme
    • gjere ein knall innsats
    • brukt som adverb:
      • dei spela ein knall bra kamp
  2. om farge: kraftig, rein
    Døme
    • i knalle fargar som oransje og turkis
    • brukt som adverb:
      • ein knall rosa kjole
Artikkelside

knalle

knalla

verb

Opphav

av knall (1; samanheng med gnelle

Tyding og bruk

  1. lyde med eit knall;
    smelle
    Døme
    • skota knalla
  2. fyre av skot;
    skyte
    Døme
    • knalle nokon ned
  3. sparke med styrke
    Døme
    • ho knallar ballen i nettet
Artikkelside

knall og fall

Tyding og bruk

dundrande nederlag;
fiasko;
Sjå: fall, knall
Døme
  • det enda i knall og fall
Artikkelside

fall

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt fall; jamfør falle

Tyding og bruk

  1. det å falle (1);
    rørsle nedover;
    det at noko er i rørsle nedetter
    Døme
    • ho er skadd etter eit fall frå ein stige;
    • i fritt fall
  2. måte som noko heng eller ligg på;
    bølgjer eller krøllar
    Døme
    • ha fint fall i håret;
    • naturleg fall
  3. det å bli styrta eller avsett;
    det å bli erobra;
    det å døy eller bli drepen
    Døme
    • Napoleons fall;
    • dei fryktar regjeringa sitt fall
  4. det å synde;
    jamfør syndefall
    Døme
    • fall og oppreising
  5. slakta eller felt dyr
  6. høgdeskilnad nedetter;
    Døme
    • elva har eit fall på fem meter;
    • eit fall på 1 : 20
  7. Døme
    • fall på børsane
  8. tau eller talje til å heise og fire segl, bom og liknande med
  9. grunne som det bryt hardt på
    Døme
    • fluer og fall
  10. Døme
    • kornet er lite til falls
  11. Døme
    • vi rekk vel bussen; i motsett fall må vi gå;
    • taper vi, er det i så fall synd;
    • laget får i beste fall sølv, i verste fall sjetteplass

Faste uttrykk

  • knall og fall
    dundrande nederlag;
    fiasko
    • det enda i knall og fall
  • stå for fall
    måtte falle;
    måtte slutte
Artikkelside

knallbongbong

substantiv hankjønn

Opphav

etterleddet av fransk bonbon ‘sukkertøy’, som papirhylsteret opphavleg inneheldt; førsteleddet av knall (1

Tyding og bruk

papirhylster med knallsats som smell når ein dreg i endane på hylsteret
Artikkelside

knallgrøn

adjektiv

Opphav

av knall-

Tyding og bruk

skarpt grøn
Døme
  • knallgrøn mose
Artikkelside

crack

substantiv hankjønn

Uttale

krækk

Opphav

frå engelsk ‘knall, smell’, fordi stoffet sprakar når det blir røykt

Tyding og bruk

syntetisk (2), konsentrert variant av kokain
Artikkelside

plaff 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

av plaff (2

Tyding og bruk

Artikkelside

dagevis

adverb

Tyding og bruk

i fleire dagar
Døme
  • knall sol etter dagevis med gråvêr

Faste uttrykk

  • i dagevis
    i fleire dagar
    • drive på i dagevis;
    • straumen kunne vere borte i dagevis
  • på dagevis
    på fleire dager
    • dei ser ikkje folk på dagevis
Artikkelside
Side 1 av 3