Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 6 oppslagsord

kjefte

kjefta

verb

Opphav

norrønt kjapta

Tyding og bruk

bruke kjeft;
Døme
  • det er vel ikkje noko å kjefte for

skjelle huda full

Tyding og bruk

gje (nokon) drygt med vondord;
kjefte veldig, refse;
Sjå: hud, skjelle
Døme
  • dei skjelte meg huda full

hud

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt húð

Tyding og bruk

  1. ytste lag eller dekke på dyre- eller menneskekropp
    Døme
    • frisk hud;
    • eg får alltid tørr hud om vinteren
  2. avflådd hud (1) av større pattedyr
    Døme
    • handle med huder og skinn
  3. ytre kledning (2) på skip

Faste uttrykk

  • få tjukk/tjukkare hud
    bli mindre kjenslevar;
    tole meir kritikk
    • ho har fått tjukkare hud etter alt som er sagt om henne;
    • eg har fått tjukk hud etter så mange år i leiinga
  • få/kome under huda
    bli nær fortruleg med;
    få kjennskap til det inste hos nokon
    • teksta kjem ikkje under huda på hovudpersonen;
    • kanskje eg endeleg har fått bygdelivet under huda!
  • ha ei reim av huda
    ha ein snev av eit lyte eller ein skavank
  • ha tjukk hud
    tole mykje kritikk;
    ikkje vere kjenslevar
    • ho har tjukk hud etter mange år i politikken
  • ha tynn hud
    vere kjenslevar;
    vere tynnhuda (2), nærtakande
    • ho har så tynn hud og tek alt personleg
  • krype under huda
    gjere sterkt inntrykk på
    • orda hans kraup under huda på meg
  • med hud og hår
    fullstendig
    • ulven slukte byttet med hud og hår;
    • han slukte historia med hud og hår
  • skjelle huda full
    gje (nokon) drygt med vondord;
    kjefte veldig, refse
    • dei skjelte meg huda full
  • urein hud
    hud med kviser og liknande

make 2

maka

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt maka; frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. arbeide med;
    lage, få i stand, ordne
    Døme
    • make det slik ein vil;
    • make veg i snøen;
    • det makar seg til regn
  2. bruke seg på, kjefte;
    bli oppøst
    Døme
    • make seg på nokon

Faste uttrykk

  • make seg
    ordne seg
    • alt makar seg vel for meg

skjelle 3

skjella

verb

Opphav

norrønt skella; av skjelle (3

Tyding og bruk

bruke kjeft på, skjenne på
Døme
  • skjelle og smelle;
  • skjelle nokon ut

Faste uttrykk

  • skjelle huda full
    gje (nokon) drygt med vondord;
    kjefte veldig, refse
    • dei skjelte meg huda full

kjefting

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å kjefte
Døme
  • ty til kjefting og skuldingar