Avansert søk

4 treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

karisma

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom engelsk charisma; frå gresk kharisma ‘gåve’

Tyding og bruk

  1. personleg tildragingskraft;
    Døme
    • han har ein unik karisma

karismatisk

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som har karisma (1)
    Døme
    • ein karismatisk leiar
  2. som kjem av eller gjeld nådegåvene
    Døme
    • karismatisk vekking

Faste uttrykk

  • karismatisk rørsle
    kristen rørsle som mellom anna driv med tungetale, profeti og læking ved bøn

utstråling

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. det å stråle ut
    Døme
    • utstråling frå omnen
  2. i overført tyding: tiltekkingskraft;
    Døme
    • den skodespelaren har slik utstråling

karismatikar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. person med karisma (1)
  2. tilhengjar av ei karismatisk rørsle