Nynorskordboka
utstråling
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei utstråling | utstrålinga | utstrålingar | utstrålingane |
Tyding og bruk
- det å stråle ut
Døme
- utstråling frå omnen, frå jordkloten
- særmerkt og fascinerande vesen;
Døme
- den skodespelaren har slik utstråling