Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

inhabil

adjektiv

Uttale

inˊhabil

Opphav

jamfør in- og habil

Tyding og bruk

i jus: ugild (3)
Døme
- dommaren var inhabil
uskikka, inkompetent

ugild

adjektiv

Opphav

jamfør gild

Tyding og bruk

lite triveleg;
lei, vond
Døme
- det var så ugildt der;
- gjere berre ugildt
som ikkje gjeld;
ikkje rettskraftig;
ugyldig
Døme
- ei ugild avtale;
- ei ugild avgjerd
som ikkje kan vere med og avgjere ei sak fordi ein har personleg interesse eller tilknyting;
inhabil (1)
Døme
- dommaren er ugild i denne saka
om norrøne forhold: som det ikkje skal betalast drapsbot for

inhabilitet

substantiv hankjønn

Uttale

inˊhabilitet eller inhabiliteˊt

Tyding og bruk

det å vere inhabil (1)

habil

adjektiv

Opphav

gjennom fransk; frå latin habilis ‘passande, dugande’

Tyding og bruk

dyktig (1), før (1, 1)
Døme
- ein habil symjar
kompetent
Døme
- ein habil søkjar
i jus: som stettar dei krava lova set for å kunne utføre ei viss handling med rettsleg verknad;
motsett inhabil (1)