Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 1835 oppslagsord

gresk 1

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

av gresk (2

Tyding og bruk

indoeuropeisk (2 språk hovudsakleg brukt i Hellas;
Døme
  • studere gresk;
  • den klassiske gresken

gresk 2

adjektiv

Opphav

norrønt grikkskr; av grekar

Tyding og bruk

  1. som gjeld Hellas eller grekarane;
    jamfør hellensk
    Døme
    • gresk mytologi
  2. uforståeleg
    Døme
    • det er gresk for meg

Faste uttrykk

  • gresk alfabet
    eige alfabet og typesett brukte i gresk og (delvis eller tillempa) i visse andre språk
  • gresk salat
    salat (1) med blant anna fetaost, oliven og tomatar

gresk 3

adjektiv

Opphav

av lågtysk gresen ‘gyse’, samanheng med grue (2; med innverknad frå grisk

Tyding og bruk

  1. Døme
    • greske folk, krøter, greier

gips

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk, frå mellomalderlatin; av gresk

Tyding og bruk

mineral av vasshaldig kalsiumsulfat, særleg brukt til avstøyping, bygningsplater, pynt og bandasjar
Døme
  • produkt av keramikk og gips;
  • gå med armen i gips

panfobi

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk, av pan- og -fobi

Tyding og bruk

sjukleg angst mot alt mogleg;
jamfør fobi

pandoraøskje

substantiv hokjønn

Opphav

etter gresk myte der kvinna Pandora opna ei øskje som inneheldt alle lidingar og sjukdomar i verda

Tyding og bruk

gjenstand eller situasjon som fører problem og ulykker med seg;

pandoraeske

substantiv hokjønn

Opphav

etter gresk myte der kvinna Pandora opna ei eske som inneheldt alle lidingar og sjukdomar i verda

Tyding og bruk

gjenstand eller situasjon som fører problem og ulykker med seg;

panasé, panase

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom latin, frå gresk, av pan ‘all-’ og akos ‘lækjemiddel’

Tyding og bruk

medisin mot alle sjukdomar;

parasitt

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk; frå gresk , av para- og sitos ‘føde’

Tyding og bruk

  1. organisme som finst i eller på ein annan levande organisme og tek næring frå han;
  2. i overført tyding: person som lever på kostnaden til andre;

paranoia

substantiv hankjønn

Uttale

paranåiˋa

Opphav

frå gresk ‘vanvidd’, av para- og nus ‘vit, forstand’; jamfør para-

Tyding og bruk

  1. i medisin: forelda og utdatert nemning knytt til visse vrangførestillingar til dømes forfølgingsvanvit;
  2. kjensle av å vere forfølgd, ofte utan rot i røyndomen;
    overdrive sterk mistru