Nynorskordboka
grue 2
grua
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å gruaå grue | gruar | grua | har grua | gru!grua!grue! |
| gruer | grudde | har grudd | gru! | |
| har grutt |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| grua + іменник | grua + іменник | den/det grua + іменник | grua + іменник | gruande |
| grudd + іменник | grudd + іменник | den/det grudde + іменник | grudde + іменник | |
| grutt + іменник | ||||
Походження
frå lågtysk; samanheng med gruЗначення та вживання
Приклад
- det er ingenting å grue for;
- han gruer for å gå ut
Фіксовані вирази
- grue segkjenne frykt eller ulyst (for noko som skal skje);
vere nervøs, ottast- eg gruer meg litt til premieren;
- ho grudde seg for den lange turen heim