Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

grafitt

substantiv hankjønn

Opphav

av gresk graphein ‘skrive’

Tyding og bruk

mjukt, svart karbonstoff, mellom anna brukt til blyantar

blyantmine

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

kjerne, ofte av grafitt, i ein (trykk)blyant;

Døme

kjøpe nye blyantminer til trykkblyanten

ekstrudere

ekstrudera

verb

Opphav

gjennom engelsk; frå latin ‘drive ut’

Tyding og bruk

presse ut
Døme
- å ekstrudere kornet aukar opptaket av antioksidantar
- brukt som adjektiv:
  ekstrudert fullkorn
formgje materiale;
presse profilar med ekstruder
Døme
- grafitt og leire blir ekstrudert til blyantar
- brukt som adjektiv:
  boksane var laga av ekstrudert aluminium

blyant

substantiv hankjønn

Opphav

omlaga av blyerts

Tyding og bruk

skrive- og/eller teiknereiskap med stift av grafitt eller oljekrit

Døme

teikne med blyantar av ulik hardleik og farge

- fargeblyant
- trykkblyant
- tømmermannsblyant

blyantstift

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

stift av grafitt, oljekrit eller liknande, som gjev frå seg fargestoffet i ein blyant

innsprengd

adjektiv

Opphav

jamfør sprengje

Tyding og bruk

som er sprengd inn

Døme

i berg finst innsprengd grafitt, men han kan òg lagast kunstig