Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
27 treff

Nynorskordboka 27 oppslagsord

glir

substantiv hankjønn

Opphav

av glire

Tyding og bruk

  1. det å glire
  2. person som glirer
Artikkelside

gli, glide 1

glida

verb

Opphav

frå lågtysk; samanheng med glane (2 og glense

Tyding og bruk

  1. røre seg tilnærma friksjonslaust på eit underlag;
    miste festet, skli
    Døme
    • skiene glir dårleg;
    • såpa glei ut av hendene;
    • gli bortover isen;
    • eg glei på isen og brekte armen
  2. flytte seg jamt og stilt;
    skride, sige
    Døme
    • maten glei ned;
    • skipet glei på vatnet;
    • grunnen glei ut;
    • døra glei sakte opp;
    • la auga gli over landskapet
  3. i overført tyding: flytte eller utvikle seg jamt
    Døme
    • tydingane glir over i kvarandre;
    • gli inn i faste vanar
  4. fungere godt;
    gå lett
    Døme
    • samarbeidet glir godt;
    • få spelet til å gli;
    • samtala glir ikkje

Faste uttrykk

  • gli frå kvarandre
    bli framande for kvarandre;
    miste kontakten
Artikkelside

glire

glira

verb

Opphav

samanheng med gline og glipe (2

Tyding og bruk

  1. knipe auga nesten saman;
    Døme
    • glire mot lyset
  2. kike, speide
    Døme
    • glire gjennom glaset
  3. lyse, glimte, blenkje
    Døme
    • det glirer i sølvet
  4. flire, glise
    Døme
    • kva står du og glirer etter?
Artikkelside

teatralsk

adjektiv

Opphav

gjennom tysk; frå latin

Tyding og bruk

Døme
  • eit teatralsk andletsuttrykk
  • brukt som adverb:
    • han glir teatralsk over golvet
Artikkelside

skeisetak

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. tak med skeiser;
    Døme
    • ungane tok dei første skeisetaka på isen
  2. i langrenn: det å skyve frå ut til sida med éi ski mens ein glir på den andre;
Artikkelside

skøytetak

substantiv inkjekjønn

Opphav

av tak (2, 4)

Tyding og bruk

  1. det å skyve frå med ei skøyte mens ein glir på den andre;
    Døme
    • han tok sine første skøytetak på tjernet
  2. i langrenn: det å skyve frå ut til sida med éi ski mens ein glir på den andre;
Artikkelside

mei

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt meiðr

Tyding og bruk

kvar av to parallelle trelister eller jernskjener, oppbøygde framme, som ein kjelke, slede eller spark glir på, eller som ein gyngestol eller ei vogge gyngar på
Artikkelside

kulelager

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

lager (3) der akslingen glir eller rullar på kuler
Artikkelside

landskap

substantiv inkjekjønn

Opphav

truleg av lågtysk lantschop; jamfør norrønt landskapr ‘tilhøve i eit land, landsdel’

Tyding og bruk

  1. avgrensa område som utgjer ein einskap med omsyn til natur, planteliv eller liknande
    Døme
    • eit audt og ope landskap;
    • nyte det skiftande landskapet på turen;
    • huset glir fint inn i landskapet
  2. i overført tyding: omgjevnader, miljø
    Døme
    • det politiske landskapet
  3. stort lokale som ikkje er delt inn i rom
  4. Døme
    • ho stiller ut landskap
  5. om eldre eller utanlandske forhold: landsdel, provins (1)
Artikkelside

monoftong

substantiv hankjønn

Opphav

av gresk monophthongos, ‘enkel’ og ‘lyd’; jamfør mono-

Tyding og bruk

vokal med ein kvalitet som ikkje glir frå éin vokallyd til ein annan i same staving;
motsett diftong
Artikkelside
Side 1 av 3