Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

ferm

adjektiv

Opphav

gjennom lågtysk; frå latin firmus ‘fast’

Tyding og bruk

om kvinne: stor, kraftig, røseleg
Døme
- naboen er ei stor og ferm dame
om kvinne: arbeidsam, dugande, flink, flittig
Døme
- ei ferm og flink jente

ferme

ferma

verb

Opphav

norrønt ferma, gjennom lågtysk; frå latin firmare ‘feste, styrkje’

Tyding og bruk

om katolske forhold: konfirmere (1)

fermate

substantiv hankjønn

Opphav

av italiensk fermare ‘stanse’; samanheng med ferm

Tyding og bruk

i musikk: teikn (𝄐) for forlenging av tone eller pause utover vanleg verdi

før 1

adjektiv

Opphav

norrønt fǿrr; samanheng med fare (

Tyding og bruk

som greier eller kan;
i stand (til);
dugande (1), skikka
Døme
- ho er ikkje før til å utføre arbeidet
- - arbeidsfør
  - gangfør
  - skrivefør
  - vedtaksfør
i god form;
sterk (1), sprek (2, 1)
Døme
- vere frisk og før
som ter seg eller er på ein viss måte
- - hardfør
  - seinfør
tjukkfallen, ferm
Døme
- ein stor og før kar
framkomeleg, farande
Døme
- det er (godt) ført der