Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

fallere

fallera

verb

Opphav

gjennom tysk og italiensk, frå latin ‘svike, svikte, narre’; jamfør norrønt fallera

Tyding og bruk

gå fallitt (1, 1)
slå feil;
mislykkast
tape seg;
falle av
Døme
- han har begynt å fallere
gje etter, fire, dempe seg

falsk 2

adjektiv

Opphav

gjennom lågtysk; frå latin fallere ‘svike’

Tyding og bruk

ikkje eigenleg (1) eller verkeleg;
utan grunnlag;
galen, usann, urett, grunnlaus
Døme
- på falske premissar;
- under falske føresetnader;
- gje eit falskt bilete av situasjonen;
- falsk alarm;
- falsk forklaring
uekte (1);
ettergjord
Døme
- falske perler;
- kjøpe eit falskt pass;
- falsk underskrift
- brukt som adverb
  skrive falskt
svikefull, trulaus, uærleg, upåliteleg
Døme
- falske vener;
- gje eit falskt bilete av situasjonen
med ureine tonar
Døme
- falsk song
- brukt som adverb:
  dei song falskt

Faste uttrykk

falsk krupp
kruppliknande betennelse i strupehovudet, jamfør krupp
falskt nyhende
sak som blir presentert som eit nyhende, men som ikkje har grunnlag i faktiske tilhøve
dei spreier falske nyhende på nettet
spele falskt
jukse i kortspel

fallitt 2

adjektiv

Opphav

frå italiensk; av fallere

Tyding og bruk

som har gått fallitt (, 1);

Døme

bedrifta er fallitt;
gå fallitt

feil 1

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom lågtysk, frå fransk faille; samanheng med fallere

Tyding og bruk

noko som er ufullkome eller i uorden;
lyte (1, skavank, mangel (2)
Døme
- alle har sine feil;
- varer med feil;
- feil på sambandet;
- rette feilen på linja
- - hjartefeil
noko som ikkje er rett;
noko ukorrekt;
mistak
Døme
- gjere feil i rekning;
- teknisk feil;
- det var min feil
- - prentefeil
  - skrivefeil

feile

feila

verb

Opphav

gjennom lågtysk, frå fransk faillir; same opphav som fallere

Tyding og bruk

ta feil, gjere mistak
Døme
- det er menneskeleg å feile
gjere eit feilsteg (2)
vere i vegen med;
mangle (1, 3)
Døme
- kva er det som feiler deg?