Nynorskordboka
eigenleg, eigentleg
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| eigenleg | eigenleg | eigenlege | eigenlege |
| eigentleg | eigentleg | eigentlege | eigentlege |
Походження
frå lågtysk, jamfør norrønt eiginligr ‘eigen, særleg’; av eigenЗначення та вживання
- brukt som adverb: i røynda;strengt teke;i grunnen
Приклад
- kva meiner du eigenleg?
- eigenleg burde eg liggje til sengs;
- eigenleg var ho ikkje så snill