Avansert søk

Nynorskordboka 1787 oppslagsord

eldre

adjektiv

Opphav

norrønt ellri, seint norrønt eldri, samanheng med engelsk old, jamfør tysk alt ‘gammal’, komparativ av gammal; jamfør eldst

Tyding og bruk

av høgare alder, frå lenger tilbake
Døme
- du er eldre enn eg;
- eldre steinalder
nokså gammal;
tilårskomen
Døme
- eit eldre ektepar;
- ein eldre mann;
- i eldre tid;
- eldre hus;
- eit eldre blogginnlegg
- brukt som substantiv: gamle menneske
  dei eldre;
  fest for eldre
som har vore lenger på ein stad, i eit yrke eller liknande
Døme
- ho er eldre i stillinga enn han

Faste uttrykk

den eldre
brukt etter namn: den eldste av to med same namn (ofte far og son);
forkorta d.e.
Kristian Elster den eldre
den eldre generasjonen
ofte brukt om foreldregenerasjonen eller i samanlikningar mellom dei etablerte versus dei nye
samle inn forteljingar frå den eldre generasjonen i bygda
på sine eldre dagar
i alderdomen

Artikkelside

gammal, gamal

adjektiv

Opphav

norrønt gamall, jamfør eldre; eldst

Tyding og bruk

som har levd lenge;
tilårskomen;
merkt av elde
Døme
- ein gammal mann;
- den gamle kvinna;
- den gamle hesten;
- gamle folk;
- bli gammal og grå;
- bli gammal før tida
- brukt som substantiv
  dei gamle i samfunnet;
  både gamle og unge var samla
om ting: som har vore til eller vore i bruk lenge;
dårleg som følgje av elde;
utsliten (1)
Døme
- ei gammal stove;
- gamle klede;
- ein gammal ljå;
- ei verdifull gammal sølje;
- ta vare på dei gamle trehusa;
- noko gammalt skrap;
- gammal mat
- brukt som adverb
  det luktar gammalt av fisken
tradisjonell, hevdvunnen, velkjend
Døme
- gamle segner;
- gamle viser;
- gamle sanningar;
- den same gamle leksa;
- på den gamle måten
- brukt som substantiv:
  gammalt og nytt side om side;
  fortelje gammalt
med opphav i fortida;
som har eksistert lenge (slik det no er)
Døme
- gamle vener;
- gammal usemje;
- gammal venskap;
- gammal gjeld;
- garden er gammal i ætta
som har vore lenge i ei viss rolle, eit visst yrke eller liknande;
røynd (2
Døme
- ein gammal tråvar;
- du er den gode gamle;
- vere gammal i tralten;
- han vart ikkje gammal der i garden
som var før;
tidlegare
Døme
- den gamle vegen gjekk der;
- i det gamle Hellas;
- den gamle og den nye formannen;
- dei gamle romarane;
- den gamle teljemåten;
- det gamle året
- brukt som adverb
  gammalt var det slik
av ein viss alder
Døme
- ho er ti år gammal;
- kor gammal er du?
- eg er like gammal som du;
- ho er ikkje gammal nok til å byrje på skulen

Faste uttrykk

den gamle verda
fellesnemning for dei verdsdelane som oldtidas europearar kjende til: Europa, Asia og Afrika;
til skilnad frå den nye verda
etter gammalt
som før i tida
slik seier dei etter gammalt
frå gammal tid
frå langt attende i tid
kjende julesongar frå gammal tid
frå gammalt av
frå langt attende i tid (og framleis)
her har dei drive med ysting av geitemjølk frå gammalt av
gammal vane er vond å vende
det er vanskeleg å leggje av seg ein innarbeidd vane
i gamle dagar
før i tida
i gammal tid
før i tida
med/ved det gamle
som før;
uendra
på sine gamle dagar
i alderdomen

Artikkelside

bergmann

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

i folketru: bergtuss
om eldre forhold: person som arbeidde i eit bergverk;
gruvearbeidar

Artikkelside

stampemølle, stampemylne

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

om eldre forhold: anlegg der ein eller fleire loddrette bjelkar med mekanisk kraft stampa ( ulike emner, mellom anna nytta til å valke, behandle skinn og lage klutepapir;

stampeverk

Artikkelside

erindringsbilete, erindringsbilde

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

førestilling om noko ein har opplevd;

jamfør erindring

Døme

prøve å få fram erindringsbilete hos eldre demente

Artikkelside

erindring

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

del av medvitet som kan kalle fram førestillingar om noko ein har opplevd;
hugs, minne (1, 1)
Døme
- det festa seg i erindringa at faren døydde brått
førestilling om noko ein har opplevd;
det ein minnest;
minne (1, 2)
Døme
- dei eldre har mange erfaringar og erindringar
i fleirtal: memoarar
Døme
- gje ut erindringane sine

Artikkelside

trømølle, trømylne

substantiv hokjønn

Opphav

truleg etter tysk Tretmühle; av trø (

Tyding og bruk

om eldre forhold: breitt hjul med steg til å trø i, til dømes for å drive ein maskin;
trøhjul, tredemølle (1)
i overført tyding: einsformig, keisamt, trøyttande arbeid eller tilvære;
dagleg tralt, skiftelaust slit;
rutinearbeid, tredemølle (2)
Døme
- halde seg i den daglege trømølla