ekstrem 2
прикметник
Походження
same opphav som ekstrem (1Значення та вживання
- som ligg mot yttergrensa av det normale eller moglege;heilt uvanleg, spesiell
Приклад
- ekstreme vilkår;
- i ekstreme tilfelle
Приклад
- motarbeide ekstrem nasjonalisme;
- ha ekstreme standpunkt
- brukt som adverb:
- det var ekstremt vanskelege forhold