Avansert søk

11 treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

ekspedere

ekspedera

verb

Opphav

av latin expedire ‘gjere ferdig, frigjere’

Tyding og bruk

  1. gjere ferdig, ordne (2);
    Døme
    • ekspedere ei sensitiv sak;
    • nokon må ekspedere alle ordrane som kjem inn;
    • ekspedere ballen i mål;
    • ekspedere pakka rett til mottakaren
  2. betene kundar, pasientar eller liknande
    Døme
    • ekspedere ein kunde;
    • ho ekspederer i ein butikk
  3. gjere det av med;
    kvitte seg med;
    Døme
    • ein leigemordar som skal ekspedere motstandaren;
    • ekspedere tusenvis av sniglar

disk 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt diskr, gjennom latin; frå gresk diskos ‘(kaste)skive’

Tyding og bruk

  1. lengre bord, skranke i butikk, kafé og liknande
    Døme
    • sal av kjøt skal gå føre seg ved eigen disk
  2. tallerken (som ein tek brødet av i altargang)
  3. rund, svakt konkav skive av plast til å kaste så ho sviv roterande i lufta;

Faste uttrykk

  • selje over disk
    selje i butikk
    • eignar seg til å selje over disk
  • stå bak disken
    ekspedere i butikk
    • 20 års fartstid i å stå bak disken

spedisjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå italiensk spedizione; jamfør ekspedere

Tyding og bruk

det å ta imot og sende varer, syte for omlasting, tollklarering og liknande for andre

stå bak disken

Tyding og bruk

ekspedere i butikk;
Sjå: disk
Døme
  • 20 års fartstid i å stå bak disken

ekspedisjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin

Tyding og bruk

  1. det å ekspedere eller bli ekspedert
    Døme
    • ekspedisjon av gods
  2. større ferd med vitskapleg eller militært føremål;
    gruppe med deltakarar på ei slik ferd
    Døme
    • leie ein ekspedisjon til Sørpolen;
    • leggje ut på ekspedisjon;
    • ein militær ekspedisjon;
    • ein fransk ekspedisjon med fem medlemer
  3. avdeling, kontor, rom eller bygg der eit føretak eller ein organisasjon tek imot publikum
    Døme
    • arbeide i ekspedisjonen
  4. føretak som driv med sending av varer

ekspeditt

adjektiv

Opphav

frå latin; av ekspedere

Tyding og bruk

Døme
  • ekspeditt servering;
  • eg fekk ekspeditt service

postekspedering

substantiv hokjønn

Opphav

av post (4

Tyding og bruk

det å ekspedere post

apotekteknikar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person med autorisasjon til å ekspedere, rettleie, vaksinere og liknande på apotek

dispasje

substantiv hankjønn

Opphav

frå italiensk av dispacciare ‘ekspedere’

Tyding og bruk

utrekning og fordeling av kostnadene etter eit havari

betene

betena

verb

Uttale

beteˊne

Opphav

gjennom bokmål betjene; frå tysk bedienen ‘tene, gjere teneste’

Tyding og bruk

  1. yte service, hjelp;
    Døme
    • betene kundane;
    • betene seg sjølv
  2. bruke, passe, stelle med
    Døme
    • maskinen er enkel å betene;
    • ha kompetanse til å betene utstyret;
    • bensinstasjonen er betent frå klokka 7 til klokka 19
    • brukt som adjektiv:
      • ei betent hytte
  3. betale renter og avdrag (på gjeld, lån)
    Døme
    • betene lån, gjeld