Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 67 oppslagsord

brett 1

substantiv hankjønn

Opphav

av brette (2

Tyding og bruk

noko som er bøygd oppover eller bretta saman;
kant som er laga med å brette noko
Døme
  • duken låg i tre brettar;
  • bretten på buksa;
  • arket rivna i bretten

Faste uttrykk

  • leggje brett på
    leggje vekt på

brett 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

av lågtysk bret; samanheng med bord (2

Tyding og bruk

flat ting av tre eller anna emne til å utføre noko med eller;
stykke av bord;
Døme
  • eit brett med kaffi og sveler;
  • hoppe frå brettet over bassenget

Faste uttrykk

  • på eitt brett
    på ein gong;
    under eitt;
    samla

brette 2

bretta

verb

Opphav

norrønt bretta ‘reise opp’; av bratt

Tyding og bruk

bøye, falde, leggje saman
Døme
  • brette arket pent;
  • brette saman avisa;
  • brette inn kanten på noko;
  • brette til sides teppet

Faste uttrykk

  • brette ned
    bøye eller rulle ned
    • brette ned skjortekragen
  • brette opp
    bøye eller rulle opp
    • brette opp buksebeina
  • brette ut
    • breie ut noko som har vore falda saman;
      falde ut
      • brette ut kartet
    • i overført tyding: gjere kjent;
      avsløre (1)
      • brette ut privatlivet sitt

på eitt brett

Tyding og bruk

på ein gong;
under eitt;
samla;
Sjå: brett

leggje brett på

Tyding og bruk

leggje vekt på;
Sjå: brett

krafsebrett

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

(jern)brett til å bere lausmasse på

pli

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk ‘brett, fald’

Tyding og bruk

høvisk, velseda framferd;
gode manerar
Døme
  • ha pli

rynke 1

substantiv hokjønn

Opphav

av rynke (2

Tyding og bruk

  1. smal fald i hud;
    Døme
    • grått hår og rynker;
    • rynke mellom augebryna
  2. fald (1) eller brett på tøy;
    Døme
    • livet på kjolen er samla i rynker

bosbrett, bossbrett

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

brett (2 til å sope opp bos og rusk frå golvet på

flog

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt flog; samanheng med fly (10

Tyding og bruk

  1. det å flyge i lufta;
    Døme
    • ein fugl i flog
  2. bratt fjellside;
  3. renning, flyging ute, sverming
    Døme
    • vere, kome i vilt flog;
    • ta floget;
    • ta, leggje til flogs;
    • jage nokon på flog;
    • i (same) flogeti (forbi)farten;
    • få flog på noko;
    • vere ute på flog
  4. rensle, flage i kroppen (til dømes av gikt)
    Døme
    • ryggflog
  5. i dikting, kunst: liv og fart, driv, lyfting;
    Døme
    • det er (poetisk) flog i diktet
  6. Døme
    • uthuset ligg i flog med stova
  7. brett på ski eller mei

Faste uttrykk

  • i eitt flog
    utan stans