Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

blome 2

bloma

verb

Opphav

norrønt blóma

Tyding og bruk

bløme, blomstre

blom 2, blome 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt blóm nøytrum og blómi maskulinum

Tyding og bruk

plantedel som består av ei samling (godt synlege) farga kronblad og andre delar som inngår i formeiringa av planta;
blomster (1)
Døme
- ei plante med vakre raude blomar;
- eit tre med velduftande blomar
plante med ein eller fleire blomar (2 og ikkje trevoren stengel;
blomster (2)
Døme
- det veks blomar i hagen;
- kjøpe blomar til morsdagen
ting eller figur som liknar på ein blom (2, 1)
Døme
- ei festdrakt med broderte blomar;
- eit smykke med ein blome av sølv
det å bløme (1);
bløming
særleg i bunden form eintal: det beste, gjævaste eller venaste av noko
Døme
- samle blomen av ungdomen vår

Faste uttrykk

i blom
med utsprotne blomar;
i bløming
solsikkene står i blom
seie det med blomar
uttrykkje beundring, ros, takk eller liknande ved å gje blomar
slå ut i full blom
i overført tyding: kome til uttrykk i full mon
talentet hennar har slått ut i full blom

ballblom

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

plante i soleiefamilien med gul blome på toppen forma som ein ball (, 3);

Trollius europaeus