Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

absolutisme

substantiv hankjønn

Uttale

absolutisˊme

Opphav

frå fransk; jamfør absolutt (

Tyding og bruk

einevelde, einvelde

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

styreform der herskaren har uavgrensa makt, særleg om slike monarki frå 1600- til 1800-talet i Europa;

Faste uttrykk

opplyst einevelde
styreform der ein eineveldig styrar sjølv set i verk reformer til beste for folket

absolutist

substantiv hankjønn

Uttale

absolutisˊt

Tyding og bruk

tilhengjar av absolutisme

absolutistisk

adjektiv

Uttale

absolutisˊtisk

Tyding og bruk

som gjeld absolutisme