Nynorskordboka
absolutt 2
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| absolutt | absolutt | absolutte | absolutte |
Uttale
absolutˊtOpphav
av latin absolutus, perfektum partisipp av absolvere ‘løyse frå’Tyding og bruk
Døme
- eit absolutt krav;
- absolutt einevelde
Faste uttrykk
- absolutt fleirtalover halvparten av røystene blant dei som har røysterett i eit val;
til skilnad frå kvalifisert fleirtal og simpelt fleirtal - absolutt gehørdet å kunne bestemme tonehøgd ved hjelp av øyret
- absolutt komparativkomparativ (1 utan samanlikning, til dømes i ‘ein betre middag’
- absolutt musikkmusikk som ikkje byggjer på noko anna enn musikalske verkemiddel;
motsett programmusikk - absolutt nullpunktlågaste temperatur som er mogleg, -273,15 °C
- absolutt superlativsuperlativ (1 utan samanlikning, til dømes i ‘med største glede’
- absolutt temperaturtemperatur målt frå det absolutte nullpunktet
- absolutt vetorett til å stanse vedtak