Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
211 treff

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 211 oppslagsord

tilhengjar, tilhengar

substantiv hankjønn

Opphav

etter lågtysk tohanger

Tyding og bruk

  1. person som stør ei sak, ein person, eit syn, eit tiltak eller liknande;
    Døme
    • partiet har flest tilhengjarar mellom yngre menn;
    • eg er ein sterk tilhengjar av å ta toget
  2. vogn (for transport av last) som blir dregen av eit køyretøy eller ei trekkvogn;
    Døme
    • ein traktor med tilhengjar
Artikkelside

sosialist

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

tilhengjar av sosialisme (1)
Artikkelside

sosialdemokrat

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

tilhengjar av eit sosialdemokratisk parti og sosialdemokratisk politikk
Artikkelside

semitrailer

substantiv hankjønn

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

  1. trekkvogn med tilhengjar utan framhjul
  2. tilhengjar utan framjul som blir kopla til ei trekkvogn
Artikkelside

selot

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk, av zelotes ‘ihuga, nidkjær’ etter Simon seloten i Bibelen, tilhengjar av ei jødisk sekt som ville få slutt på romarstyret i Palestina med vald

Tyding og bruk

person som trur blindt på noko og er svært ivrig;
Artikkelside

handgjengen

adjektiv

Opphav

norrønt handgenginn

Tyding og bruk

  1. særleg om norrøne forhold: som har gått i teneste hos ein konge (eller annan hovding)
    Døme
    • kongen hadde dei handgjengne mennene kring seg
  2. som er ein trufast og pålitande tilhengjar eller medarbeidar
    Døme
    • han vart statministerens handgjengne mann
Artikkelside

verve

verva

verb

Opphav

frå lågtysk, jamfør norrønt hverfa ‘vende’

Tyding og bruk

  1. knyte til seg (som medlem, tilhengjar, abonnent eller liknande)
    Døme
    • partiet har lukkast i å verve mange nye medlemer
  2. rekruttere ein person til å bli profesjonell soldat

Faste uttrykk

  • verve seg
    melde seg til militærteneste
Artikkelside

sverje

sverja

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt sverja

Tyding og bruk

  1. gjere eid (1, 1);
    stadfeste noko med eid
    Døme
    • sverje med handa på Bibelen;
    • ho svor på at det var sant
  2. nytte eidar;
    Døme
    • banne og sverje;
    • han svor på at han skulle hemne seg

Faste uttrykk

  • sverje til
    vere sterk tilhengjar av;
    halde seg til
    • dei sver til ullklede
Artikkelside

reformere

reformera

verb

Opphav

frå latin ‘forme på nytt’

Tyding og bruk

  1. gjere betre;
    Døme
    • reformere samfunnet;
    • det er naudsynt å reformere lovverket
  2. brukt som adjektiv: som er blitt endra eller betra
    Døme
    • ei reformert lære
  3. brukt som substantiv: tilhengjar av den reformerte kyrkja
    Døme
    • både katolikkar og reformerte var med på møtet

Faste uttrykk

  • den reformerte kyrkja
    dei protestantiske trussamfunna som vart grunnlagde av Zwingli og Calvin
Artikkelside

markere

markera

verb

Uttale

markeˊre

Opphav

gjennom fransk, frå germansk; samanheng med merke (1

Tyding og bruk

  1. gjere klart synleg eller kjenneleg;
    vise med teikn;
    Døme
    • markere skiløypa med raude band;
    • vi må markere utgjevinga med ein fest;
    • hunden markerte at han var på sporet
  2. i ballspel: følgje og dekkje opp ein annan spelar
    Døme
    • vi må markere motspelarane på hjørnesparka
  3. vere synleg teikn for;
    stå for;
    Døme
    • dei markerte motviljen sin ved å gå frå møtet;
    • skiltet markerer full stopp;
    • den tyske innmarsjen i Polen markerer byrjinga på den andre verdskrigen

Faste uttrykk

  • markere seg
    vise seg, gjere seg gjeldande, stå fram (offentleg), utmerkje seg
    • han skal alltid markere seg på møta;
    • ho har markert seg som tilhengjar av fri abort
Artikkelside
Side 1 av 22