Nynorskordboka
tilhengjar, tilhengar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tilhengar | tilhengaren | tilhengarar | tilhengarane |
| ein tilhengjar | tilhengjaren | tilhengjarar | tilhengjarane |
Opphav
etter lågtysk tohangerTyding og bruk
Døme
- partiet har flest tilhengjarar mellom yngre menn;
- eg er ein sterk tilhengjar av å ta toget
- vogn (for transport av last) som blir dregen av eit køyretøy eller ei trekkvogn;
Døme
- ein traktor med tilhengjar