Avansert søk

6 treff

Bokmålsordboka 3 oppslagsord

konstans

substantiv hankjønn

Opphav

fra latin , av constare ‘stå fast’

Betydning og bruk

det å ikke endre seg
Eksempel
  • loven om energiens konstans

konstatere

verb

Opphav

fra fransk; jamfør konstans

Betydning og bruk

slå fast på grunnlag av kjensgjerninger
Eksempel
  • konstatere noe ved selvsyn;
  • vi må bare konstatere at vi har tapt

konstant 2

adjektiv

Opphav

fra latin , av constans; se konstans

Betydning og bruk

  1. som ikke forandrer seg;
    fast, stadig
    Eksempel
    • holde temperatur og trykk konstant;
    • være en konstant plage
  2. brukt som adverb: alltid, stadig
    Eksempel
    • han var konstant sulten

Nynorskordboka 3 oppslagsord

konstans

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin , av constare ‘stå fast’

Tyding og bruk

det å ikkje endre seg
Døme
  • denne meininga held seg som ein konstans

konstatere

konstatera

verb

Opphav

frå fransk; jamfør konstans

Tyding og bruk

slå fast på grunnlag av kjensgjerningar
Døme
  • konstatere faktum

konstant 2

adjektiv

Opphav

frå latin , av constans; sjå konstans

Tyding og bruk

  1. som ikkje endrar seg;
    fast, jamn
    Døme
    • ei konstant plage;
    • halde temperaturen konstant
  2. brukt som adverb: alltid, stadig
    Døme
    • ho var konstant deprimert