strek
substantiv hankjønn eller inkjekjønn
Opphav
norrønt strikTyding og bruk
- rissa eller teikna linje
Døme
- teikne ein rett strek;
- lage strekar på arket;
- det var skore inn strekar i tømmeret;
- læraren set strek under alle feila
- som etterledd i ord som
- blyantstrek
- kritstrek
- krøllstrek
- skråstrek
- linjeføring (1) til ein teiknar
Døme
- ho har ein elegant og tydeleg strek
Døme
- deltakarane stod på streken
- smal stripe
Døme
- ein fugl med kvite strekar på sida
- linje i (ei tenkt) gradinndeling
Døme
- nokre strekar for langt
Døme
- vinden dreidde nokre strekar mot vest
Døme
- ein dristig strek;
- gjere mange leie strekar
- som etterledd i ord som
- fantestrek
- genistrek
- narrestrek
- revestrek
- skøyarstrek
Faste uttrykk
- gå over strekenoverskride grensa for det sømelege;
gå for vidt - raud strek
- raudfarga strek som markerer feil i ein tekst
- få mange raude strekar
- grense mellom det som er akseptabelt og det som er uakseptabelt
- foreldre må setje nokre raude strekar for barna
- setje/slå ein strek oversjå på som ugjort, oppgjort eller gløymt
- dei sette ein strek over det som hadde hendt;
- vi slår ein strek over usemja
- setje strekavslutte
- dei sette strek for debatten
- starte frå strekom veddeløpshest: starte utan handikap (1)
- strek i rekninganoko som går på tvers av planane;
vonbrot- det var ein strek i rekninga at søknaden ikkje vart innvilga
- tynn som ein streksvært tynn