rus 1
substantiv hankjønn
Opphav
av ruse (3Tyding og bruk
- tilstand med mellom anna kjensle av velvære, auka impulsivitet og nedsett vurderingsevne, utløyst av alkohol, narkotika eller anna rusmiddel;
Døme
- få seg ein rus;
- sove ut rusen;
- bli dømt for bilkøyring i rus;
- slite med rus og psykiske lidingar
- oppstemd sinnstilstand;
Døme
- i ein rus av glede og overmot