rettmessig
прикметник
Походження
frå tyskЗначення та вживання
- som er i samsvar med lova;lovleg, legitim
Приклад
- rettmessig eigar;
- den rettmessige arvingen til krona
- som oppfyller eit naturleg krav til rettvise;rettkomen
Приклад
- rettmessig fordeling av verdiar