resonans
substantiv hankjønn
Uttale
resonanˊs eller resonanˊgsOpphav
frå latin, av resonare ‘gje atterlyd’Tyding og bruk
- forsterking av lyd ved at omgjevnadene kring lydkjelda kling med
- i overført tyding: forståing, medhald;tilslutning
Døme
- framlegget fann ingen resonans