relieff
substantiv inkjekjønn
Opphav
frå fransk, av relever ‘høgje, lyfte’Tyding og bruk
opphøgd figur eller ornament på ei flate av stein, metall, tre eller liknande
- som etterledd i ord som
- basrelieff
- hautrelieff
Faste uttrykk
- i skarpt relieffklart framheva
- setje i relieffframheve sterkt