moll
іменник чоловічий
Походження
gjennom tysk; frå latin, av mollis ‘mjuk, mild’Значення та вживання
- toneart med liten ters (1, 1);motsett dur (2
Приклад
- stykket går i moll
- i overført tyding: mørk, sørgmodig stemning
Приклад
- diktet var stemt i moll