kupp
іменник середній
Походження
av fransk coup, opphavleg ‘slag, støyt’Значення та вживання
- rask og lovstridig maktovertaking
Приклад
- hæren tok makta i eit blodig kupp;
- kongen vart styrta i kuppet;
- mindretalet i partiet gjennomførte eit kupp på årsmøtet
- som etterledd i ord som
- militærkupp
- statskupp
- lovbrot som er gjort snøgt og dristig
Приклад
- banden planla kuppet godt;
- han var hjernen bak kuppet
- heldig kjøp;
Приклад
- gjere eit kupp under salet;
- denne buksa var eit kupp