klinge 2
klinga
дієслово
Походження
norrønt klingja ‘ringje med klokke’; frå lågtyskЗначення та вживання
- gje klang;lyde melodisk
Приклад
- klokka klang;
- instrumenta kling i lag
- om røyst, lyd: tone eller lyde reint eller klart
- brukt som adjektiv
- ein klingande latter
- ha ein viss språktone
Приклад
- klingande hallingmål
- høyrast ut som;gje inntrykk av
Приклад
- det kling russisk
- lyde særmerkt eller slåande
Приклад
- eit namn som kling godt
Фіксовані вирази
- klingande mynt