intens
прикметник
Походження
gjennom fransk og engelsk, frå latin intensus, av intendere ‘strekkje ut’; jamfør intendereЗначення та вживання
- sterk, kraftig, hissig
Приклад
- kjenne ein intens uvilje mot nokon;
- intense fargar
- brukt som adverb: hardt, energisk
Приклад
- arbeide intenst