illusorisk
прикметник
Походження
gjennom tysk; frå mellomalderlatin illusoriusЗначення та вживання
som byggjer på ein illusjon;
utan reelt innhald;
innbilt, uverkeleg
Приклад
- ein illusorisk tryggleik;
- det nasjonale sjølvstendet vart meir og meir illusorisk