illudere
illudera
verb
Opphav
frå latin ‘spøkje, narre’, av il- og ludere ‘leike’; jamfør in-Tyding og bruk
etterlikne på ein overtydande måte;
framkalle førestilling av røyndom
Døme
- kokosmasse som illuderer snø;
- han illuderte godt i rolla som mektig konge