familie
substantiv hankjønn
Opphav
gjennom tysk; frå latin familia ‘familie, hushald’Tyding og bruk
- gruppe med foreldre og barn som ofte er ein husstand
Døme
- ein familie på fem;
- familien Andersen;
- til Liv og Knut Haug med familie;
- ha stor familie
Døme
- vere av god familie;
- eg er i familie med henne;
- berre den nærmaste familien vart beden i bryllaupet
- etterkomarar etter eitt avlsdyr
- i overført tyding: gruppe av ting eller fenomen som høyrer saman
Døme
- i dag er psykiatrien eit akta medlem av den medisinske familien;
- dei presenterte ein ny familie av mobilar
Faste uttrykk
- stifte familieetablere seg i eigen heim med partnar og få barn