Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 1 oppslagsord

duo

substantiv hankjønn

Opphav

frå italiensk; frå latin ‘to’

Tyding og bruk

musikkstykke komponert for eller utført av to musikarar;
duett
Døme
- han spelar duo med ein trommeslagar
gruppe av to songarar eller musikarar
Døme
- publikum elskar denne duoen
- - kammerduo
to personar som opererer saman;
par (1
Døme
- duoen i midtforsvaret

Fann du ordet du leita etter?