Artikkelside

Nynorskordboka

være 1

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit væreværetværeværa

Opphav

norrønt væri; av vær (3

Tyding og bruk

  1. det å vere eller finnast på ein stad;
    Døme
    • nærvære;
    • tilvære
  2. stad der ein held til;
  3. kjerald, rom som noko kan vere i
    Døme
    • har du eit være til dette mjølet?
  4. (det ein har i) forvaring
    Døme
    • det finst ikkje i mitt være