Nynorskordboka
vindikant
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein vindikant | vindikanten | vindikantar | vindikantane |
Opphav
latin presens partisipp; sjå vindisereTyding og bruk
person som vindiserer
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein vindikant | vindikanten | vindikantar | vindikantane |