Nynorskordboka
vindisere
vindisera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å vindiseraå vindisere | vindiserer | vindiserte | har vindisert | vindiser! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| vindisert + іменник | vindisert + іменник | den/det vindiserte + іменник | vindiserte + іменник | vindiserande |
Походження
frå latin ‘reise rettskrav på’Значення та вживання
krevje tilbake noko som urettvist er kome i hendene på tredjemann