Nynorskordboka
vevling
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein vevling | vevlingen | vevlingar | vevlingane |
Opphav
frå nederlandsk eigenleg ‘voven line’Tyding og bruk
- stigesteg av tau eller treverk mellom vanta i ein rigg
- brei strimmel av ulltøy til å ha kring handleddet;