Nynorskordboka
vanilje
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein vanilje | vaniljen | vaniljar | vaniljane |
Opphav
gjennom fransk, frå spansk diminutiv av vaina ‘belg’; same opphav som vaginaTyding og bruk
- plante av orkidéfamilien;Vanilla planifolia
- velsmakande frukt av vanilje (1)