Artikkelside

Nynorskordboka

vandre

vandra

verb

Bøyningstabell for dette verbet
infinitiv	presens	preteritum	presens perfektum	imperativ
å vandraå vandre	vandrar	vandra	har vandra	vandr!vandra!vandre!

Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipp				presens partisipp
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal	presens partisipp
vandra + substantiv	vandra + substantiv	den/det vandra + substantiv	vandra + substantiv	vandrande

Opphav

frå lågtysk; samanheng med vinde (

Tyding og bruk

gå (roleg)
Døme
- vandre hand i hand
- i presens partisipp:
  sjå ut som eit vandrande juletre – vere fælt utspjåka
gå, fare frå stad til stad;
ferdast
Døme
- laksen vandrar;
- vandre frå stad til stad;
- vere ferdig til å vandre – budd til å døy
- ein vandrande fant
stadig flytte på seg
Døme
- birøktaren vandrar med kubane etter honningtrekket
- i fotball:
  vandrande spiss

Faste uttrykk

vandrande nyre
nyre som har forskyvd seg;
vandrenyre
vandrande ugras
fleirårig ugras som formeirar og spreier seg både med utløparar frå rota og med frø eller sporar;
rotugras
vandre ut
flytte til eit anna land;
utvandre;
emigrere