Nynorskordboka
unison
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| unison | unisont | unisone | unisone |
| ступені порівняння | ||
|---|---|---|
| вищий | найвищий неозначена форма | найвищий означена форма |
| unisonare | unisonast | unisonaste |
Походження
gjennom italiensk, frå latin, av uni- og sonus ‘lyd’; jamfør uni-Значення та вживання
- som blir sungen og spela med same røyst eller tone av alle;
Приклад
- unison song
- brukt som adverb:
- syngje unisont
- som kjem frå alle;
Приклад
- ein unison protest