Nynorskordboka
einstemmig
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| einstemmig | einstemmig | einstemmige | einstemmige |
Походження
frå tysk; av ein (2Значення та вживання
Приклад
- eit einstemmig kommunestyre
- brukt som adverb
- styret går einstemmig mot flytting
Приклад
- einstemmig song