Nynorskordboka
underverk
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit underverk | underverket | underverk | underverka |
Opphav
etter lågtysk, tysk; av verk (2Tyding og bruk
- utruleg gjerning
Døme
- gjere underverk – òg: verke reint utruleg;
- medisinen, turen gjorde underverk
Døme
- eit teknisk underverk;
- dei sju underverka – om sju mektige byggverk i hellenistisk tid